ദൂരെ നോക്കിക്കൊണ്ടു നില്ക്കുമീ കുഞ്ഞിനെ
നോക്കുവാനാരും വരുന്നില്ല, നോക്കുക !
ഒന്നായ് നിറയുന്ന കണ്ണുനീര്ത്തുള്ളികള്
നന്നായ്ത്തുടയ്ക്കുവാന്, സാന്ത്വനിപ്പിക്കുവാന്
തളരുന്ന മാനസേ നിറയുമെന് ചിന്തകള്
വരളുന്ന നെഞ്ചിലായോര്മ്മതന് മധുരവും
നുണയുവാനാകാതെ വിങ്ങുന്ന നാളുകള്കുളിരുള്ള നാട്ടിലെ അരുവിതന് തീരവും
ചിരി തൂകും തെന്നലില് വിടരുന്ന പൂക്കളും
കോരിച്ചൊരിയുന്ന വര്ഷസംഗീതവും
നിറയുന്നു നിത്യവും, ഒരു നേര്ത്ത സ്വപ്നമായ്
അമൃതിന്റെ ധാരപോല് അമ്മതന് സാന്ത്വനം
അതിലെന്റെ ജീവന്റെ താളമായ് നാളുകള്
തുടിക്കുന്നു ചിന്തകള്, ദൂരെയാണെങ്കിലും
എന്നോ മറഞ്ഞോരീ സ്നേഹാക്ഷരസ്മൃതി
എന്തിനോ എന്തെന്നറിയാതെ നാളുകള്
നഷ്ടസ്വര്ഗ്ഗത്തിന് പ്രതീതിയാല് നീങ്ങവേ
എല്ലാം മനസ്സില് പൊലിയുന്ന സ്വപ്നമായ്
ഓര്ക്കാതെ വയ്യ; കാര്യമില്ലോര്ക്കിലും
തനിയെപ്പൊഴിഞ്ഞുപോയ്, പൂവിന് ദലങ്ങളും
താനേക്കരിഞ്ഞുപോയ് മാമരചില്ലക ള്
ദീര്ഘനിശ്വാസമായെന്നും ദിനാന്ത്യത്തി –
ലല്ലലിന് തേങ്ങലായ്, നേര്ത്ത കളസ്വനം
കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാന് മാരിതന് മര്മ്മരം
ശൈത്യകാലത്തിന്റെ തീരാത്ത പുഞ്ചിരി
കൌതുകത്തോടെ ഞാന് സ്വാഗതമോതിടും
കാലങ്ങളെ, അതിന് സ്നേഹാര്ദ്രചുംബനം
ഉഷ്ണം ശമിക്കും മനസ്സിലും, ചുറ്റിലും
പുളകങ്ങള് മൂടുന്ന ശീതകാലത്തെയും
പൂക്കളായ് സൌരഭം കോരിനിറച്ചു കൊ-
ണ്ടെന്നും വസന്തമോ പൂമണം തൂകിടും
വറ്റി വരണ്ടൊരെന് ജീവിതാകാശത്തിലാ –
യെന്നും തിളങ്ങുന്ന വാര്മഴവില്ലുപോല്
ഏഴഴകുള്ള നിറക്കൂട്ടു തീര്ത്തെന്റെ
ചാരെ, ദിനങ്ങളനശ്വരമാക്കുക !
Your reaction
Share this post on social media